Μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα

Σήμερα, στα πλαίσια της Πανελλαδικής κινητοποίησης των εργαζόμενων στον Τουρισμό-Επισιτισμό, πραγματοποιήθηκε και στον Αγ. Νικόλαο, συγκέντρωση στην οποία μίλησε ο  Γιώργος Μπανάκος, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου ΤΑΛΩΣ, αναφέροντας τα παρακάτω:

 

"Συναδέλφισες και συνάδελφοι Εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία , εργαζόμενοι στον επισιτισμό -  τουρισμόΜάγειρες,   ζαχαροπλάστες,   σερβιτόροι,  καμαριέρες   και   ντελιβεράδες,   αποφασίσαμε σήμερα,  να βγούμε στο δρόμο φωνάζοντας ΌΛΟΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, επαναπρόσληψη όλων  στις επιχειρήσεις  μας -   με όλα τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με εφαρμογή των ΣΣΕ μας. Ούτε ένας λιγότεροςστη δουλειά, ούτε  ένα  ευρώ μείωση μισθού,  ούτε  μια ώρα  παραπάνω απλήρωτηςεργασίας.Κανείς μόνος του! Όλοι για έναν και ένας για όλους!Δεν  αντέχουμε   άλλο!   Αυτό   είναι   το   μήνυμα   μας.   Είναι   το   μήνυμα   μας   προς   τουςΞενοδόχους, την Κυβέρνηση , και κάθε Κυβέρνηση προηγούμενη ή μελλοντική που θααμφισβητήσει τα δικαιώματα μας. Με αυτό το αίτημα θα ξαναβγούμε στο δρόμο όσες φορές χρειαστεί γιατί δεν σταματάμε εδώ, όπως δεν σταματήσαμε μέχρι τώρα!!! Η ίδια φωνή διαμαρτυρίας βγαίνει σήμερα από το στόμα χιλιάδων εργαζομένων  σε όλη τη χώρα, απ'  άκρη σ' άκρη στην Κρήτη!   Δε ξεκινάμε από το μηδέν, δεν υποστείλαμε τη σημαία του αγώνα ούτε στιγμή 14 μήνες τώρα! Συναδέλφισες και συνάδελφοι, η σημερινή   μέρα   είναι   μια   μέρα   χαραγμένη   με   χρυσά   γράμματα   στην   ιστορία   του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Σαν σήμερα 20 Απρίλη του 1914 δολοφονήθηκε οαγωνιστής – συνδικαλιστής γεννημένος στη Κρήτη, Λούις Τίκας. Η θυσία του ίδιου μαζί με εκατοντάδες απεργούς ανθρακωρύχους από την Ελλάδα και 10/δες άλλες χώρες αλλά και τα αιτήματα με τα οποία ρίχτηκαν σαν παλικάρια στη μάχη, δείχνουν ακόμη και σήμερα το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Οι εργάτες 107 χρόνια πριν μεταξύ άλλων ζητούσαν:

• Να καθιερωθεί η 8ώρη Εργασία
• Να αναγνωριστεί το Συνδικάτο τους
• Να εφαρμοστεί αυστηρά η εργατική νομοθεσία όσον αφορά την ασφάλεια στα ορυχεία και στους εργατικούς καταυλισμούς όπου διέμεναν.  
  

Σήμερα, 107 χρόνια μετά, μπροστά μας υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα που πρέπει νααπαντήσουμε όλοι μας, εργαζόμενοι και εκλεγμένοι συνδικαλιστές που συμμετέχουμε στη σημερινή κινητοποίηση...

Θα   αφήσουμε   την   Κυβέρνηση   και   κάθε Κυβέρνηση μέχρι τώρα να καταργήσει μια κορυφαία κατάκτηση της τάξης μας για την οποία δόθηκαν ποταμοί αίματος;;;  

Θα   αφήσουμε   αναπάντητα   την   ειρωνεία   και   τα   ψέματα;   Να   βλέπουμε   τον   υπουργό Χατζηδάκη καθημερινά στα κανάλια να λέει ότι η κατάργηση του 8/ώρου είναι για το καλό των εργαζομένων.;;; 

Ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούμε να δουλεύουμε τη μια 10/ωρο και την άλλη θα μας δίνουν επιπλέον ρεπό,  άδειες μετ' αποδοχών;; 

Γιατί δεν ρωτάνε εμάς πριν τα ξεφουρνίσουν όλα αυτά; Γιατί δεν ρωτάνε έναν εργαζόμενοστον επισιτισμό αν η 10/ωρη και 12/ώρη δουλειά την οποία του επιβάλει η εργοδοσία γιατί δεν θέλει να προσλάβει προσωπικό, ανταμείβεται με ρεπό, άδειες ή 4/ήμερη εργασία την εβδομάδα;;; 

Γιατί δεν ρωτάνε έναν ξενοδοχοϋπάλληλο που όταν πέφτει η δουλειά στο τέλος της σεζόν απολύεται, αν έχει πατσίσει ποτέ τις υπερωρίες του;;; 

Γιατί δεν ρωτάνε ένα νέο γονιό αν μπορεί να ζει για να δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ χωρίς να φροντίζει τοπαιδί του και το σπίτι του;;;

Το σχέδιο είναι ξεκάθαρο όπως επίσης και ποιος κερδίζει από αυτό. Να δουλεύουμε 10 και12 ώρες τη μέρα χωρίς επιπλέον πληρωμή και χωρίς να μπορούμε να καταγγείλουμε τον Εργοδότη μας καθώς πλέον θα το λέει και ο Νόμος. 

Σε αυτό το σχέδιο όμως υπολογίζετε χωρίς εμάς. Απέναντι σε αυτό που ετοιμάζετε κύριοι της Κυβέρνησης να περάσετε,  θα βρείτε  ένα μεγάλο απεργιακό τείχος. Η πρωτομαγιά φέτος θα έχει και αυτό το χαρακτήρα. Αυτή είναι η καλύτερη απόδοση τιμών στις θυσίεςκαι τους αγώνες των νεκρών ηρώων της τάξης μας. 

Συναδέλφισες και Συνάδελφοι,

Η σημερινή μας συγκέντρωση είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους λένε  ότι δε γίνεται   τίποτα.   Ότι   οι   αγωνιζόμενοι   εργαζόμενοι   φταίνε   για   τη   μετάδοση   του κορονοιού. Σήμερα, εδώ απο τη συγκέντρωση μας να πάρουμε απόφαση για τη συνέχεια του αγώνα μας: 

Το ερώτημα είναι: θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια; Ή θα δώσουμε  συνέχεια στο δίκαιο αγώνα μας για να πάμε όλοι στη δουλειά με δικαιώματα,   ενισχύοντας   το   απεργιακό   μέτωπο   που   συγκροτούν   100/δες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα την Πέμπτη 6 ΜΑΗ, για να δώσουμεα πάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης και του υπουργού εργασίας Χατζιδάκη και να γιορτάσουμε απεργιακά την Πρωτομαγιά. Η απάντηση μας πρέπει να δυναμώνει όσο πλησιάζει το άνοιγμα του τουρισμού, να μην κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια!!! Γιατί δεν αντέχουμε να ζούμε με επιδόματα  Δεν αντέχουμε να ζήσουμε άλλο όπως το φετινό χειμώνα, Γιατί δεν αντέχουμε την κοροϊδία, τα κροκοδείλια δάκρυα του μεγάλου ξενοδοχειακού κεφαλαίου   για   την   χαμένη   περσινή   σεζόν.   Είναι   άλλο   πράγμα   το   παράπονο   τωνξενοδόχων”  δεν κατάφερα να βγάλω κέρδη και άλλο πράγμα το δεν κατάφερα να βγάλω το μήνα”... που ζούμε εμείς... 

  Δεν δεχόμαστε να θυσιάσουμε τη ζωή μας για την ανάκαμψη της κερδοφορίας μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή η κερδοφορία είναι που χτίστηκε στις δικές μας πλάτες ,  δεν θίχτηκε στιγμή  μέσα στη πανδημία για να καλυφτεί το εισόδημα μας, να διασφαλιστεί   η   υγεία   μας!!   Για   επενδύσεις;;;   έδωσαν   170   εκατομμύρια   το   2020.   Για ανακαινίσεις;;;  έδωσαν 1 δις ευρώ . Για όλους εμάς που λειτουργούμε τα ξενοδοχεία και τα επισιτιστικά τόσα χρόνια ρεκόρ και ανάπτυξης;;;  δεκάρα τσακιστή από τον Μάρτη ως σήμερα!!! Εδώ και τώρα να στηριχθούν ουσιαστικά οι άνεργοι με ταμείο ανεργίας 600 ευρώ για όλους μέχρι να αρθούν τα μέτρα. Αναπλήρωση του κλαδικού μισθού μας και όχι τασημερινά ψίχουλα, για όσων οι επιχειρήσεις που δούλευαν δεν ανοίξουν καθόλου.    Ούτε ένας λιγότερος στη δουλειά λοιπόν! Επαναπρόσληψη όλων! Γιατί, στο τέλος τέλος  εμείς πληρώσαμε πολλά , και δεν είμαστε εμείς που ευθυνόμαστεγια τη σημερινή κατάσταση στον Τουρισμό, .      Και στη τελική – τελική..... Αν γίνονταν   μαζικά τεστ, αν υπήρχε δημόσια υποδομή σενοσοκομεία   (ΜΕΘ,   κρεβάτια,   φάρμακα)   που   να   προστάτευε   κι   όχι   να   λειτουργούσε εκθετικά στην πανδημία, αν τα εμβόλια δεν ήταν στα χέρια μιας χούφτας φαρμακευτικώνομίλων με σκοπό την υπερκερδοφορία και τουρισμός θα υπήρχε και οι περιορισμοί θα ήταν από λιγότεροι ως καθόλου.  Συναδέλφισες και συνάδελφοι Θα συμφωνήσουμε με τους περισσότερους που θεωρούν το ζήτημα της υγείας ως το πιο σημαντικό . Να έχουμε την υγεία μας. Να μην φοβόμαστε όσο γίνεται να πάμε στη δουλειά. Προκαλεί προβληματισμό λοιπόν  το πως θα υποδεχτούμε χιλιάδες επισκέπτες σε λίγο καιρό,  πλάι με τις εικόνες των διαλυμένων δημόσιων νοσοκομείων, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία μίας νόσου, , την ώρα που το μόνο που λειτουργεί άψογα είναι η αποθέωση της Ατομικής ευθύνης και  οι ιδιωτικές κλινικές που διαθέτουν άδειες ΜΕΘ και περιμένουν ακόμη πελάτες... Να γιατί 13 μήνες τώρα φωνάζουμε:  Για να γίνουν προσλήψεις μαζικές στις επιχειρήσεις μας και όχι με το σταγονόμετρο.   Για  αυτό  φωνάζουμε να ενισχυθεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Γι αυτό φωνάζουμε ένα χρόνο τώρα για ενίσχυση του Δημοσίου συστήματος υγείας, για να προσληφθούν γιατροί, προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Για αυτό φωνάζουμε για ταχύτερο εμβολιασμό με αποτελεσματικά, ασφαλή και δωρεάν εμβόλια. Μαζικά Τεστ με ευθύνη του Κράτους και της Εργοδοσίας  και δωρεάν εξετάσειςσε όλους τους εργαζόμενους για να γνωρίζουν αν έχουν υποκείμενα νοσήματα. Δίχως όλα αυτά που φωνάζουμε ένα χρόνο τώρα, θα ζούμε ξανά τις παλινωδίες της Κυβερνητικής διαχείρισης , το άνοιξε-κλείσε των επιχειρήσεων και θα συνεχίσουμε να θρηνούμε θύματα.
Συναδέλφισες και Συνάδελφοι Κυβέρνηση   και   εργοδοσία   θέλησαν   να   λογαριάσουν   χωρίς   εμάς   αφήνοντας   την πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου δίχως κανένα μέτρο στήριξης. Νόμιζαν ότι θα βρουν την ευκαιρία να ξεμπερδέψουν με μιας από όσα δικαιώματα μας απέμειναν. Δεν μείναμε απαθείς, διαδηλώσαμε για να μείνουμε όρθιοι και κερδίσαμε πολλά.  Βάλαμε μπροστά την αλληλεγγύη και την ενότητα μας, δίχως αποκλεισμούς:  Επιβάλαμε να λάβουν περισσότεροι επιδόματα στήριξης, μονομερώς ξεπερνώντας το ζήτημα αν θα δεχόταν ή όχι οι ξενοδόχοι να κάνουν αυτοί τις δηλώσεις. Κερδίσαμε παρατάσεις   στις   αναστολές   και   στα   επιδόματα   ανεργίας,   την   χορήγηση   των αποζημιώσεων άδειας και επιδομάτων αδείας, τα δώρα Χριστουγέννων. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να δώσουμε μια πιο μεγάλη μάχη βάζοντας μπροστά την ανάγκη μας για δουλειά με δικαιώματα, ζωή με υγεία!  Όλοι λοιπόν στο δρόμο, για να μην μείνει κανείς μόνος του σε όλη αυτή την επίθεση που δεχόμαστε.   Συνεχίζουμε και Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας στην πρωτομαγιάτικη πανελλαδική απεργία στις 6 Μάη.  Όλοι στον αγώνα χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση γιατί τώρα είναι η ώρα να ακουστούμε εμείς!