Τρίτη, 18 Σεπτεμβρίου 2018
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Χθες η υπουργός Εργασίας επέκτεινε την κλαδική συλλογική σύμβαση των
ξενοδοχοϋπαλλήλων
όλης της χώρας, που σύμφωνα με ισχυρισμούς του υπουργείου αφορά 116.000 ξενοδοχοϋπαλλήλους.
Η υποχρεωτικότητα και επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων, είναι ένα μέρος της πρότασης νόμου 513 συνδικαλιστικών οργανώσεων που απέρριψε στο σύνολό της η σημερινή κυβέρνηση και φυσικά αρνήθηκαν να στηρίξουν τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ. Είναι διεκδίκηση για την οποία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και στον κλάδο, δώσαμε σημαντικές μάχες σε κάθε χώρο δουλειάς και περιοχή, αναδεικνύοντας την ανάγκη για συνολική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
Όμως, η χθεσινή απόφαση της Υπουργού Εργασίας, δεν πρόκειται ούτε να εφαρμοστεί σε όλο τον κλάδο, ούτε και να ικανοποιήσει –όπου εφαρμοστεί- τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Κι αυτό γιατί:
1. Ποτέ και καμιά συλλογική σύμβαση στα ξενοδοχεία δεν εφαρμόστηκε για όλους τους εργαζόμενους, ούτε πριν την κρίση, ούτε πολύ περισσότερο μετά από αυτήν. Ελάχιστοι ξενοδόχοι την εφάρμοζαν, κι αυτοί όπου υπήρχαν σωματεία που έλεγχαν την εφαρμογή της. Οι ισχυρισμοί του υπουργείου και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων ότι εφαρμοζόταν τα τελευταία χρόνια στο 52% των εργαζομένων αποτελεί πρόκληση. Γνωρίζουν βέβαια την αλήθεια, ότι εφαρμοζόταν σε ελάχιστα ξενοδοχεία, κάτι που μπορεί να αποδειχτεί από στοιχεία του ΕΦΚΑ για τις καταβαλλόμενες ασφαλιστικές εισφορές.
2. Η συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας τον Μάρτη ενσωματώνει τις μειώσεις μισθών του 2012, αλλά και δικαιωμάτων, όπως την κατάργηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης.
3. Παραμένει σε ισχύ ο υποκατώτατος μισθός των 511 ευρώ για τους νέους.
4. Χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι που εργάζονται στα ξενοδοχεία μέσα από δουλεμπορικά συνεργεία, θα εξακολουθούν να αμείβονται με 586 ευρώ, αφού σε αυτούς δεν εφαρμόζεται καμιά ΣΣΕ. Πρόσφατα η υπουργός Εργασίας αρνήθηκε να νομοθετήσει την εφαρμογή των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων σε αυτούς τους εργαζόμενους. Τα δουλεμπορικά συνεργεία θα μεγαλώσουν, πολλοί εργαζόμενοι με σταθερή δουλειά θα αντικατασταθούν από εργολαβικούς.
5. Οι μηχανισμοί του υπουργείου, που έχουν την ευθύνη για την εφαρμογή της νομοθεσίας, όχι μόνο δεν ελέγχουν την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, αλλά επιβλέπουν την υλοποίηση όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου που η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί και επεκτείνει.
6. Εκατομμύρια εργαζόμενοι (όπως στον επισιτισμό) θα παραμείνουν χωρίς συλλογική σύμβαση, με τον κατώτατο μισθό που θα μονιμοποιηθεί και θα καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση, ανάλογα με τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Οι επευφημίες της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας, δεν εκπλήσσουν και κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με αυτή της κυβέρνησης και των ξενοδόχων, αφού στην ανακοίνωσή της αποθεώνει «τον κοινωνικό διάλογο» που είναι όχημα για να καταργούνται εργασιακά δικαιώματα. Μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» επιβλήθηκε η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η εισαγωγή και επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η μείωση σε μισθούς και κατακτημένα με αγώνες εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» έσπειραν και σπέρνουν αυταπάτες ότι εργοδότες κι εργαζόμενοι έχουμε κοινά συμφέροντα.
Στην ίδια ανακοίνωση η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας πανηγυρίζει, ότι τάχα η επεκτασιμότητα θα λύσει προβλήματα που δημιουργεί ο «αθέμιτος ανταγωνισμός» μεταξύ των ξενοδόχων, λες και δεν είναι ο ίδιος ο ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων («θεμιτός» ή «αθέμιτος») αυτός που μειώνει μισθούς και δικαιώματα στο κυνήγι μεγαλύτερου κέρδους.
Για τα Συνδικάτα του κλάδου τα καθήκοντα παραμένουν σημαντικά και κρίσιμα για το επόμενο διάστημα.
Η μαζικοποίησή τους, η οργάνωση της πάλης με γραμμή σύγκρουσης με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις, η αλλαγή των συσχετισμών για τα πετάξουμε έξω από τα σωματεία τους ανθρώπους της εργοδοσίας, είναι οι μόνες προϋποθέσεις που μπορούν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση των αναγκών μας.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να εφαρμοστεί η συλλογική σύμβαση σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, διεκδικώντας παράλληλα:
• την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ
• την κατάργηση του άθλιου διαχωρισμού παλιών και νέων εργαζομένων,
• την επαναφορά του θεσμικού πλαισίου για τις ΣΣΕ,
• την υπογραφή συλλογικής σύμβασης στον επισιτισμό,
• την επαναφορά της υποχρεωτικότητας και επεκτασιμότητας χωρίς κόλπα κι εξαιρέσεις.
Οι δικές μας ανάγκες είναι η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με 35ωρο - 5ήμερο και ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΑΜΕ
ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ
όλης της χώρας, που σύμφωνα με ισχυρισμούς του υπουργείου αφορά 116.000 ξενοδοχοϋπαλλήλους.
Η υποχρεωτικότητα και επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων, είναι ένα μέρος της πρότασης νόμου 513 συνδικαλιστικών οργανώσεων που απέρριψε στο σύνολό της η σημερινή κυβέρνηση και φυσικά αρνήθηκαν να στηρίξουν τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ. Είναι διεκδίκηση για την οποία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και στον κλάδο, δώσαμε σημαντικές μάχες σε κάθε χώρο δουλειάς και περιοχή, αναδεικνύοντας την ανάγκη για συνολική επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
Όμως, η χθεσινή απόφαση της Υπουργού Εργασίας, δεν πρόκειται ούτε να εφαρμοστεί σε όλο τον κλάδο, ούτε και να ικανοποιήσει –όπου εφαρμοστεί- τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Κι αυτό γιατί:
1. Ποτέ και καμιά συλλογική σύμβαση στα ξενοδοχεία δεν εφαρμόστηκε για όλους τους εργαζόμενους, ούτε πριν την κρίση, ούτε πολύ περισσότερο μετά από αυτήν. Ελάχιστοι ξενοδόχοι την εφάρμοζαν, κι αυτοί όπου υπήρχαν σωματεία που έλεγχαν την εφαρμογή της. Οι ισχυρισμοί του υπουργείου και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων ότι εφαρμοζόταν τα τελευταία χρόνια στο 52% των εργαζομένων αποτελεί πρόκληση. Γνωρίζουν βέβαια την αλήθεια, ότι εφαρμοζόταν σε ελάχιστα ξενοδοχεία, κάτι που μπορεί να αποδειχτεί από στοιχεία του ΕΦΚΑ για τις καταβαλλόμενες ασφαλιστικές εισφορές.
2. Η συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας τον Μάρτη ενσωματώνει τις μειώσεις μισθών του 2012, αλλά και δικαιωμάτων, όπως την κατάργηση της εβδομαδιαίας ανάπαυσης.
3. Παραμένει σε ισχύ ο υποκατώτατος μισθός των 511 ευρώ για τους νέους.
4. Χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι που εργάζονται στα ξενοδοχεία μέσα από δουλεμπορικά συνεργεία, θα εξακολουθούν να αμείβονται με 586 ευρώ, αφού σε αυτούς δεν εφαρμόζεται καμιά ΣΣΕ. Πρόσφατα η υπουργός Εργασίας αρνήθηκε να νομοθετήσει την εφαρμογή των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων σε αυτούς τους εργαζόμενους. Τα δουλεμπορικά συνεργεία θα μεγαλώσουν, πολλοί εργαζόμενοι με σταθερή δουλειά θα αντικατασταθούν από εργολαβικούς.
5. Οι μηχανισμοί του υπουργείου, που έχουν την ευθύνη για την εφαρμογή της νομοθεσίας, όχι μόνο δεν ελέγχουν την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, αλλά επιβλέπουν την υλοποίηση όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου που η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί και επεκτείνει.
6. Εκατομμύρια εργαζόμενοι (όπως στον επισιτισμό) θα παραμείνουν χωρίς συλλογική σύμβαση, με τον κατώτατο μισθό που θα μονιμοποιηθεί και θα καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση, ανάλογα με τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Οι επευφημίες της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας, δεν εκπλήσσουν και κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με αυτή της κυβέρνησης και των ξενοδόχων, αφού στην ανακοίνωσή της αποθεώνει «τον κοινωνικό διάλογο» που είναι όχημα για να καταργούνται εργασιακά δικαιώματα. Μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» επιβλήθηκε η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η εισαγωγή και επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η μείωση σε μισθούς και κατακτημένα με αγώνες εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» έσπειραν και σπέρνουν αυταπάτες ότι εργοδότες κι εργαζόμενοι έχουμε κοινά συμφέροντα.
Στην ίδια ανακοίνωση η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας πανηγυρίζει, ότι τάχα η επεκτασιμότητα θα λύσει προβλήματα που δημιουργεί ο «αθέμιτος ανταγωνισμός» μεταξύ των ξενοδόχων, λες και δεν είναι ο ίδιος ο ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων («θεμιτός» ή «αθέμιτος») αυτός που μειώνει μισθούς και δικαιώματα στο κυνήγι μεγαλύτερου κέρδους.
Για τα Συνδικάτα του κλάδου τα καθήκοντα παραμένουν σημαντικά και κρίσιμα για το επόμενο διάστημα.
Η μαζικοποίησή τους, η οργάνωση της πάλης με γραμμή σύγκρουσης με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις, η αλλαγή των συσχετισμών για τα πετάξουμε έξω από τα σωματεία τους ανθρώπους της εργοδοσίας, είναι οι μόνες προϋποθέσεις που μπορούν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση των αναγκών μας.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να εφαρμοστεί η συλλογική σύμβαση σε ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, διεκδικώντας παράλληλα:
• την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ
• την κατάργηση του άθλιου διαχωρισμού παλιών και νέων εργαζομένων,
• την επαναφορά του θεσμικού πλαισίου για τις ΣΣΕ,
• την υπογραφή συλλογικής σύμβασης στον επισιτισμό,
• την επαναφορά της υποχρεωτικότητας και επεκτασιμότητας χωρίς κόλπα κι εξαιρέσεις.
Οι δικές μας ανάγκες είναι η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με 35ωρο - 5ήμερο και ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΑΜΕ
ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου