Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

"Μην περιμένεις τους άλλους να μιλήσουν για σένα. ΕΣΥ μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο."

Η 8η του Μάρτη έχει καθιερωθεί διεθνώς σαν η Ημέρα της Γυναίκας.

Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών που στις αρχές του 20ου αιώνα τόσο στη Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ διεκδικούσαν ίσα δικαιώματα
με τους άνδρες, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και το δικαίωμα ψήφου.

Σήμερα, θυμόμαστε και τιμούμε μια μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη.

Στις 8 του Μάρτη του 1857, στις ΗΠΑ, οι εργάτριες, ντυμένες στα λευκά, αποφάσισαν να κινητοποιηθούν και να παραπονεθούν για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους πολύ χαμηλούς μισθούς τους. Ζητούσαν μείωση των 16 ωρών εργασίας σε 10 και ίσες απολαβές με τους άνδρες. 

Το 1908, 15.000 γυναίκες παρήλασαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου.

Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει δουλειά, περηφάνια, αξιοπρέπεια, ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα να συμβολίζουν τον  σεβασμό, τη συντροφικότητα, την υποστήριξη στους πολλαπλούς ρόλους της και την καλύτερη ποιότητα ζωής. 

Η αστυνομία όμως, γρήγορα επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος. 

Παρ' όλα αυτά, το Εργατικό Κίνημα είχε γεννηθεί.

Ο εορτασμός - ύστερα από πολύχρονη καθυστέρηση - καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.

Πολύ αργότερα - το 1977 -  η ημέρα θεσμοθετήθηκε  από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν για τα δικαιώματα των γυναικών.

Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες. 

Σε άλλες περιοχές, ωστόσο, παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητας των γυναικών. 

Η πρώτη απεργία εργατριών στην Ελλάδα έγινε στις 13 Απριλίου του 1892, στον Πειραιά, στο εργοστάσιο υφαντουργίας των αδελφών Ρετσίνα. Η εν λόγω υφαντουργία είχε αποφασίσει να μειώσει τους μισθούς των γυναικών σε 60 λεπτά από 80 που ήταν.

Η πρώτη γυναικεία εφημερίδα, η «Εφημερίδα των Κυριών», που κυκλοφόρησε το 1887 και πρόβαλλε θέματα που αφορούσαν στο δικαίωμα στην εκπαίδευση και στο δικαίωμα στην εργασία, μετέδωσε τότε την είδηση αυτή.

Από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η 8 του Μάρτη δεν είναι μια χαρωπή γιορτή για τη Γυναίκα. Είναι ημέρα μνήμης και αγώνα, συνεχούς αγώνα της Γυναίκας για να διεκδικήσει και να περιφρουρήσει δικαιώματα,  να αναδείξει τα προβλήματά της, που παρά την πρόοδο της κοινωνίας παραμένουν συσσωρευμένα και να περιφρουρήσει τα κεκτημένα της.

Εμείς σήμερα απευθύνουμε αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις μισθωτές και τις άνεργες, τις αυταπασχολούμενες, τις νοικοκυρές, τις μητέρες, τις αγρότισσες, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες, τις φοιτήτριες. 

Τις καλούμε να ενώσουμε τις φωνές μας στο δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης.

• Να ενώσουμε τις φωνές μας με τις γυναίκες- θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, που θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων.

• Δείχνουμε την αλληλεγγύης μας στους πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας και παλεύουμε κατά της εμπλοκής, συμμετοχής της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και στους σχεδιασμούς του, για να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

• Παλεύουμε ενάντια στο σύστημα που γεννά τον πόλεμο, την προσφυγιά.

• Εκφράζουμε τη συμπαράσταση και Αλληλεγγύη μας προς όλες τις αναξιοπαθούσες ομόφυλές μας κακοποιημένες, απολυμένες, άνεργες, περιθωριοποιημένες κλπ.

 Μια και η ζωή μας δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, ας παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο, με δικαιώματα στη ζωή, στην εργασία, στη μητρότητα!