«Φάμπρικα» της εργοδοσίας είναι οι Ενώσεις Προσώπων, σημείωσε στην τοποθέτησή του στην ημερίδα του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ στην «Αλκυονίδα» ο Νίκος Παπαγεωργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής.
Στην τοποθέτησή του ο Νίκος Παπαγεωργίου ανέφερε:
«Όλες οι κυβερνήσεις, από του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μέχρι τις οικουμενικές και πρόσφατα των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, φρόντισαν να ρυθμίσουν όχι μόνο το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, με σκοπό να εξυπηρετηθεί ο κοινωνικός διάλογος και η ταξική συνεργασία, αλλά προχώρησαν ακόμη και στην κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ, όταν η ανάγκη να σωθούν τα κέρδη επέβαλε την απευθείας παρέμβαση του κράτους.
Επειδή, όμως, δεν ήταν αρκετό να μην υπογράφονται πλέον κλαδικές ΣΣΕ, μιας και αρκετοί παλιοί εργαζόμενοι διατηρούσαν τους όρους αμοιβής και εργασίας από όσες ρυθμίσεις είχαν καταγγελθεί, χρειαζόταν να βρουν τρόπο να ξεμπερδεύουν από τα "απομεινάρια" των δικαιωμάτων που καταργήθηκαν. Με την ψήφιση του Ν. 4024/2011 -και ειδικότερα με το άρθρο 37- προσδιόρισαν τις προϋποθέσεις και τους όρους σύναψης επιχειρησιακών συμβάσεων, με στόχο την εύκολη και γρήγορη σύναψη αυτών μέσα από τις Ενώσεις Προσώπων, όπου δεν υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο.
Τι είναι αυτές οι Ενώσεις; Οι Ενώσεις Προσώπων αναγνωρίζονταν ως συνδικαλιστικές οργανώσεις προσωρινού χαρακτήρα από το Ν. 1264/1982, χωρίς νομική προσωπικότητα, αλλά και χωρίς ικανότητα σύναψης ΣΣΕ. Πρόκειται, δηλαδή, για μορφές οργάνωσης που ποτέ και πουθενά δεν εμφανίστηκαν στην πράξη. Πάνω σε αυτό πάτησαν, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να βάλουν μπροστά το στελεχικό τους δυναμικό και με την απόσπαση "συμφωνίας" των 3/5 των εργαζομένων σε μια επιχείρηση να συστήνουν συνδικαλιστική οργάνωση, χωρίς να έχει προσωρινό χαρακτήρα και με τη δυνατότητα να συνάπτει επιχειρησιακές συμβάσεις.
Ακόμη και η ίδια διαδικασία ίδρυσης Ένωσης Προσώπων εξυπηρετεί απόλυτα το σκοπό των εργοδοτών, αφού απαιτείται μόνο μια ιδρυτική πράξη με δύο εκπροσώπους, που κατατίθεται στο γραμματέα του αρμόδιου Ειρηνοδικείου και κοινοποιείται στον εργοδότη. Δηλαδή Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει. Το επόμενο βήμα, συνήθως και την ίδια μέρα ίδρυσης μιας Ένωσης, είναι η σύναψη επιχειρησιακής ΣΣΕ με όρους εργασίας που αναφέρονται στην ΕΓΣΣΕ. Συνεπώς, η μείωση των αποδοχών φτάνει μέχρι το κατώτατο όριο μισθού της ΕΓΣΣΕ.
Μετά την υπογραφή της επιχειρησιακής ΣΣΕ, η μείωση αποδοχών καθώς και οι άλλοι όροι ισχύουν και για το σύνολο του προσωπικού, αφού για όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής η επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που συμφωνείται και υπογράφεται από τέτοιες Ενώσεις, υπερισχύει σε περίπτωση συρροής ακόμη και με κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που είναι σε ισχύ. Και τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός όσον αφορά τη διάρκεια εφαρμογής της επιχειρησιακής ΣΣΕ.
Ταυτόχρονα, μέσα από τη σύσταση των Ενώσεων Προσώπων, η εργοδοσία επιδιώκει ν' αποκόψει τους εργάτες από τα κλαδικά τους Συνδικάτα, να εμποδίσει, δηλαδή, τη συσπείρωση των εργαζομένων σε κλαδικό επίπεδο, γνωρίζοντας πως η αλληλεγγύη και η ενωμένη πάλη των εργατών ανά κλάδο είναι η μόνη που μπορεί να δώσει απάντηση στην ένταση της εργοδοτικής επιθετικότητας.
Άρα, χρειάζεται να πάμε άμεσα όπου έχουν συσταθεί Ενώσεις Προσώπων και να αναδείξουμε ζητήματα που ελάχιστα είναι γνωστά, ειδικά στους νέους, όπως τι είναι Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τι περιλαμβάνει, γιατί είναι σημαντική για τη ζωή μας μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς».
Στην τοποθέτησή του ο Νίκος Παπαγεωργίου ανέφερε:
«Όλες οι κυβερνήσεις, από του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μέχρι τις οικουμενικές και πρόσφατα των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, φρόντισαν να ρυθμίσουν όχι μόνο το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, με σκοπό να εξυπηρετηθεί ο κοινωνικός διάλογος και η ταξική συνεργασία, αλλά προχώρησαν ακόμη και στην κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ, όταν η ανάγκη να σωθούν τα κέρδη επέβαλε την απευθείας παρέμβαση του κράτους.
Επειδή, όμως, δεν ήταν αρκετό να μην υπογράφονται πλέον κλαδικές ΣΣΕ, μιας και αρκετοί παλιοί εργαζόμενοι διατηρούσαν τους όρους αμοιβής και εργασίας από όσες ρυθμίσεις είχαν καταγγελθεί, χρειαζόταν να βρουν τρόπο να ξεμπερδεύουν από τα "απομεινάρια" των δικαιωμάτων που καταργήθηκαν. Με την ψήφιση του Ν. 4024/2011 -και ειδικότερα με το άρθρο 37- προσδιόρισαν τις προϋποθέσεις και τους όρους σύναψης επιχειρησιακών συμβάσεων, με στόχο την εύκολη και γρήγορη σύναψη αυτών μέσα από τις Ενώσεις Προσώπων, όπου δεν υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο.
Τι είναι αυτές οι Ενώσεις; Οι Ενώσεις Προσώπων αναγνωρίζονταν ως συνδικαλιστικές οργανώσεις προσωρινού χαρακτήρα από το Ν. 1264/1982, χωρίς νομική προσωπικότητα, αλλά και χωρίς ικανότητα σύναψης ΣΣΕ. Πρόκειται, δηλαδή, για μορφές οργάνωσης που ποτέ και πουθενά δεν εμφανίστηκαν στην πράξη. Πάνω σε αυτό πάτησαν, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να βάλουν μπροστά το στελεχικό τους δυναμικό και με την απόσπαση "συμφωνίας" των 3/5 των εργαζομένων σε μια επιχείρηση να συστήνουν συνδικαλιστική οργάνωση, χωρίς να έχει προσωρινό χαρακτήρα και με τη δυνατότητα να συνάπτει επιχειρησιακές συμβάσεις.
Ακόμη και η ίδια διαδικασία ίδρυσης Ένωσης Προσώπων εξυπηρετεί απόλυτα το σκοπό των εργοδοτών, αφού απαιτείται μόνο μια ιδρυτική πράξη με δύο εκπροσώπους, που κατατίθεται στο γραμματέα του αρμόδιου Ειρηνοδικείου και κοινοποιείται στον εργοδότη. Δηλαδή Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει. Το επόμενο βήμα, συνήθως και την ίδια μέρα ίδρυσης μιας Ένωσης, είναι η σύναψη επιχειρησιακής ΣΣΕ με όρους εργασίας που αναφέρονται στην ΕΓΣΣΕ. Συνεπώς, η μείωση των αποδοχών φτάνει μέχρι το κατώτατο όριο μισθού της ΕΓΣΣΕ.
Μετά την υπογραφή της επιχειρησιακής ΣΣΕ, η μείωση αποδοχών καθώς και οι άλλοι όροι ισχύουν και για το σύνολο του προσωπικού, αφού για όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής η επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που συμφωνείται και υπογράφεται από τέτοιες Ενώσεις, υπερισχύει σε περίπτωση συρροής ακόμη και με κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που είναι σε ισχύ. Και τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός όσον αφορά τη διάρκεια εφαρμογής της επιχειρησιακής ΣΣΕ.
Ταυτόχρονα, μέσα από τη σύσταση των Ενώσεων Προσώπων, η εργοδοσία επιδιώκει ν' αποκόψει τους εργάτες από τα κλαδικά τους Συνδικάτα, να εμποδίσει, δηλαδή, τη συσπείρωση των εργαζομένων σε κλαδικό επίπεδο, γνωρίζοντας πως η αλληλεγγύη και η ενωμένη πάλη των εργατών ανά κλάδο είναι η μόνη που μπορεί να δώσει απάντηση στην ένταση της εργοδοτικής επιθετικότητας.
Άρα, χρειάζεται να πάμε άμεσα όπου έχουν συσταθεί Ενώσεις Προσώπων και να αναδείξουμε ζητήματα που ελάχιστα είναι γνωστά, ειδικά στους νέους, όπως τι είναι Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τι περιλαμβάνει, γιατί είναι σημαντική για τη ζωή μας μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς».
.png "English"){kind=small}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου