Στον απόηχο "της ικανοποίησης για την υπογραφή της νέας κλαδικής σύμβασης εργασίας"

Διάβασα στο πρωτοσέλιδο της ΑΝΑΤΟΛΗΣ της 17ης Φλεβάρη, πως είναι «ικανοποιημένες και οι δύο πλευρές από την υπογραφή της κλαδικής σύμβασης στα ξενοδοχεία» και πως «όχι μόνο επετεύχθη η υπογραφή πανελλαδικής
κλαδικής συλλογικής σύμβασης διετούς διάρκειας, αλλά και αύξηση για την επόμενη χρονιά πέτυχε ο κλάδος των ξενοδοχοϋπαλλήλων»… Ουάουυυ!!!

Ο Πρόεδρος της ΠΟΞ καλώς χαίρεται για την επιτυχία των ξενοδόχων να εξασφαλίσουν για άλλη μια 2/ετία φτηνά εργατικά χέρια.

Τον ενθουσιασμό των συναδέλφων δεν καταλαβαίνω!

Αισθάνονται ικανοποιημένοι που συνέβαλαν για άλλη μια φορά ώστε να προδώσουν τα συμφέροντα των εργαζόμενων προς όφελος των εργοδοτών;

Αισθάνονται δικαιωμένοι που με την ανοχή-συννενοχή τους μειώνουν κι άλλο το εισόδημα των ξενοδοχοϋπαλλήλων και συμπράττουν στο να αυγατίσουν κι άλλο τα κέρδη τους οι εργοδότες μας;

Μεγάλο πράγμα τελικά η εξουσία… Μικροί δικτάτορες αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, γιατί ποτέ δε ρώτησαν τους εργαζόμενους τί θέλουν οι ίδιοι…
Μου «αρέσει» που είναι ικανοποιημένες και οι δυο πλευρές… όπως μου «αρέσει» και η δήλωση του Προέδρου του Συνδέσμου Υπαλλήλων Ξενοδοχείων Ν. Λασιθίου, τη μέρα που είχαν την κοπή της πίτας τους, ότι θα απαιτήσουν αύξηση 5% στην υπογραφή της τοπικής συλλογικής…

Όταν βέβαια, σε συζήτηση που είχαμε κάμποσες μέρες αργότερα στο ΕΚΛ παρουσία της Γραμματέως και ενός μέλους του ΔΣ τους, δήλωσα την προθυμία του ΤΑΛΩΣ να στηρίξουμε την υπογραφή της τοπικής συλλογικής και ότι νομιμοποιούμαστε από τον ν. 1876/90 να παρευρισκόμαστε στις διαπραγματεύσεις η απάντησή του ήταν: «Γιάντα να ‘σαι εκειά, για να βγάζεις στο internet ό,τι ακούσεις»; (!!!) Αμέσως βέβαια γεννάται ο «απλοϊκός» συνειρμός: Τί θα πουν και τί θα ακούσω που δεν πρέπει να δημοσιοποιηθεί;;;  

Επίσης διάβασα στην ΑΝΑΤΟΛΗ της 16ης Φλεβάρη την τοποθέτηση του Προέδρου του ΕΚΛ κ. Μανόλη Πεπόνη πως ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ είναι «το βασικό συστατικό του τουριστικού προϊόντος» κλπ.
Συμφωνώ, οι απόψεις μας συγκλείνουν.
Το θέμα είναι τι γίνεται στην πράξη.
Πώς στηρίζουμε το δικαίωμα του εργαζόμενου να διεκδικήσει αξιοπρεπή αμοιβή για τον κόπο του;
Πώς προστατεύουμε τον εργαζόμενο από τις αδηφάγες ορέξεις των «αφεντικών»; Γιατί μερικοί εργοδότες φέρονται  πραγματικά σαν «αφεντικά».
Κάποτε είχα πει πως αφεντικά έχουν μόνο οι δούλοι και οι σκύλοι και πως ευτυχώς στις μέρες μας δεν υπήρχαν δούλοι, πόσο λάθος είχα κάνει…

Πριν λοιπόν αποφασίσετε να δηλώσετε την «ικανοποίησή» σας κύριοι συνάδελφοι που μας παίρνετε στο λαιμό σας, έπρεπε να κάνετε την αυτοκριτική σας και να μας πείτε πόσο ήσυχη έχετε τη συνείδησή σας μετά το ξεδιάντροπο ξεπούλημα που κάνετε στους εργαζόμενους και στο εργατικό κίνημα.
Ειδικά η κυρία που κομπάζει ότι «είναι πιο ΠΑΜΕ κι απ’ το ΠΑΜΕ» ας μας πει αν μπορεί να κοιτάξει τους εργαζόμενους στα μάτια και να τους διαβεβαιώσει ότι παλεύει για τα συμφέροντά τους…

Λένα Νικολοπούλου
Πρόεδρος ΤΑΛΩΣ