Καμιά αποδοχή τετελεσμένων! Εργαζόμενε, πολέμα για τα δικαιώματά σου!

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Σαν σήμερα...1η του Μάη



1886 -  400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που οργάνωσαν τα εργατικά συνδικάτα  σε όλη την χώρα, στον αγώνα για την καθιέρωση του 8/ωρου από 10/ωρο  και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Εκείνο το Σάββατο του 1886, που ήταν εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket. Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1.350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Την ώρα που το συγκεντρωμένο πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Την ίδια ώρα μια βόμβα εξερράγη κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους αδιακρίτως.
Από την «σφαγή» που ακολούθησε δεν έγινε ποτέ γνωστός ο τελικός απολογισμός των θυμάτων, αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες. Επισήμως έχουν επαληθευτεί μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές.

1905 – Ματωμένη Πρωτομαγιά. Οι Ρώσοι εργάτες της Πετρούπολης συγκεντρώνονται γύρω από τα βασιλικά ανάκτορα για να επιδώσουν ψήφισμα στον τσάρο. Ο Τσάρος όμως έστειλε τους Κοζάκους, που σκότωσαν εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι Κοζάκοι επιτίθενται και στους διαδηλωτές της Βαρσοβίας. Αναφέρονται 30 νεκροί και 100 τραυματίες.

1909 – Τρίτη ματωμένη Πρωτομαγιά. Στο Μπουένος ΄Αϊρες της Αργεντινής η αστυνομία σκοτώνει 12 απεργούς επιτόπου και τραυματίζει σοβαρά πολλούς. Στον κόσμο ακούγονται ήδη τα συνθήματα-αποφάσεις της Β’ Διεθνούς, που, εκτός από 8ωρο, είναι: Όχι στην παιδική εργασία”, “Κοινωνικές ασφάλειες”, “Περίθαλψη”, «αναπηρικές συντάξεις”, “Ψήφος στις γυναίκες”, “Κάτω ο πόλεμος”, “Ειρήνη”, “Οχι ους εξοπλισμούς”, “Οχι στη θανατική ποινή”.

1912 - Περίπου 100.000 Ρώσοι εργάτες απεργούν και βγαίνουν στους δρόμους ψηφώντας τους Κοζάκους.

1913-Τις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (Αύγ.Ί4) η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε για πρώτη φορά σε τρεις χώρες της Λατινικής Αμερικής: Μεξικό, Κόστα κα και Ισημερινό.

1914 – 280.000 διαδηλώνουν στην Πετρούπολη, 86.000 στην Υπερκαυκασία 44.000 στη Ρίγα, περισσότεροι από 40.000 στη Μόσχα και αλλού. Συνολικά διαδηλώνουν περισσότεροι από 500.000 σε όλη τη Ρωσία. Στις ευρωπαϊκές χώρες οι διοργανώσεις ατονούν, μετά την προδοσία των σοσιαλδημοκρατικών ηγετών, που ψήφισαν ς πολεμικές δαπάνες και τάχτηκαν υπέρ του πολέμου. Από τους 100 βουλευτές του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας μόνο ένας ψήφισε ενάντια στον πόλεμο και στις πολεμικές δαπάνες, ο Κ.Λίμπκνεχτ.

1916-Στην πλατεία Πότσνταμτου Βερολίνου, ο Λίμπκνεχτ μιλάει σε 10.000 ατομα της ομάδας Σπάρτακος, με κύριο σύνθημα “Κάτω ο πόλεμος”. Δικάζεται για .απόπειρα προδοσίας” και “απείθεια προς την εξουσία του κράτους”. Του αφαιρείται η έδρα στο Ράιχσταγκ και φυλακίζεται για 4 χρόνια. Στις ΗΠΑ 100.000 εργαζόμενοι διαδηλώνουν στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης με αντιπολεμικά συνθήματα.

1917 – Ρωσία. Η Πρωτομαγιά τη χρονιά της Επανάστασης.

1918 – Αγγλία. Στο Φίνσμπουρι Πάρκτου Λονδίνου συγκεντρώνονται μόνο 5.000 Γόμα.

1919 – Η πιο αξιόλογη εκδήλωση γίνεται στο Γιοχάνεσμπουργκ και στο Κέιπ Τάουν της Ν. Αφρικής. Στη Βοστόνη των ΗΠΑ .1500 διαδηλωτές δέχονται επίθεση από την αστυνομία. Συλλαμβάνονται 116. Στο Ντιτρόιτ η αστυνομία απαγορεύει την πρωτομαγιάτικη εκδήλωση των 12.000 απεργών εργατών. Στη Νέα Υόρκη επεμβαίνουν αγήματα του Πολεμικού Ναυτικού! Στον Καναδά από το Βανκούβερ ως 3 Μόντρεαλ γιορτάζεται η Εργατική Πρωτομαγιά με μαζικά συλλαλητήρια. Στη αλλία το πλήθος γεμίζει την πλατεία Κονκόρτ στο Παρίσι, όπου τους επιτίθεται η ριππη εθνοφρουρά με. περισσή αγριότητα. Οι άνδρες του Κλεμανσό έριχναν στο αχνό.

1920 – Γίνονται οι πρώτες πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις στην Κίνα (Σαγκάη, Τιέν σιν, Καντώνα) και στην Ιαπωνία (Τόκιο).

1921 – Στη Νέα Υόρκη απεργούν 50.000 ναυτικοί και στις περισσότερες Πολιτεί- ς οι τυπογράφοι. Στο Χάιντ Πάρκ του Λονδίνου συγκεντρώνονται 100.000. Στη αρσοβία επεμβαίνει ο στρατός. 500 θύματα. Στο Μάινς της Γερμανίας συγκεντρώνονται 20.000 και οι διαδηλωτές της Ρώμης θρηνούν 2 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες.

1926 – Στη Γλασκώβη της Αγγλίας διαδηλώνουν 20.000. 1927 – Η Ινδία μετέχει για πρώτη φορά, με συγκέντρωση εργατών στη Βομβάη. α κύρια συνθήματα στη Νέα Υόρκη και στη Βοστώνη ήταν: “Να παύσουν οι επεμβάσεις στην Κίνα, Νικαράγουα, Μεξικό”, “Κάτω ο φασισμός”, “Λευτεριά στους Σάκο και Βαντσέτι”. Στην Πόλη του Μεξικού διαδηλώνουν 25.000 και στο Τόκιο 15.000 με κύριο αίτημα το 8ωρο.

1928 - Οι διαδηλωτές της Κίνας δέχονται επίθεση από τον στρατό του Τσαγκ Και Σεκ.

1929 - Στην Αβάνα γίνεται πορεία από 20.000 εργαζόμενους, 2 νεκροί, 18 τραυματίες.

1930 – Κυριότεροι εορτασμοί γίνονται στο Μόντρεαλ του Καναδά από 80.000,την Κούβα και στο Παρίσι, όπου οι δυνάμεις καταστολής επιτίθενται με πρωτοφανή αγριότητα. Γίνονται 800 συλλήψεις και κατάσχεται το φύλλο της “Ουμανιτέ”.

1931 – Γίνονται εκδηλώσεις στην Αβάνα, στη Μανίλα για πρώτη φορά, στη Βαρσοβία (με 3 νεκρούς), στην Ισπανία (με 2 νεκρούς) και στο Γιοχάνεσμουργκ.

1936 – Η 50ή επέτειος της Εργατικής Πρωτομαγιάς γιορτάζεται στις ΗΠΑ από 140.000 απεργούς και στην Πόλη του Μεξικού από 60.000. Η πρωτομαγιάτικη διακήρυξη της Γ’ Διεθνούς (Κομιντέρν) καλούσε τους εργάτες να διαδηλώσουν με τα συνθήματα: “Κάτω οι φασίστες επιδρομείς και δημιουργοί πολέμων”, “Κάτω ο γερμανικός φασισμός, ο πρώτος πολεμοκάπηλος της Ευρώπης”, “Εξω από την Κίνα τα γιαπωνέζικα στρατεύματα”, “Για μια δημοκρατική Ιαπωνία”, “Εξω από την Αιθιοπία οι Ιταλοί εισβολείς”, “Ζήτω η απελευθέρωση από τον φασιστικό ζυγό του ιταλικού λαού”, “Κάτω ο φασισμός”, “Κάτω ο καπιταλισμός”.

Θεσσαλονίκη, Μάης του ’36. Ο ήρως του “Επιταφίου” του Γιάννη Ρίτσου κείται νεκρός. Η μάνα του (Κατίνα Τούοη) καταμεσής του δρόμου τον μοιρολογεί σαν να του λέει… “Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου, πουλάκι της φτώχειας αυγής, κι ανθέ της ερημιάς μου…”

1937 - Στη Νέα Υόρκη τα συνθήματα των διαδηλωτών ήταν: “Κάτω οι Χίτλερ – Μουσολίνι”, “Βοηθήστε τη νόμιμη Ισπανία”. Στη Γαλλία η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου θέσπισε με νόμο ότι η Πρωτομαγιά “θα είναι από ‘δω και μπρος εθνική γιορτή”. Για πρώτη φορά η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε στο Παρίσι και σε άλλες γαλλικές πόλεις χωρίς νεκρούς!..

1938 – Στο Λονδίνο (Χάιντ Πάρκ) περισσότεροι από 500.00.0. Συνθήματα: “Εθελοντική βοήθεια προς την Ισπανία”, “Οι Ιρλανδοί δημοκράτες χαιρετίζουν τους Ισπανούς δημοκράτες”. Στο Παρίσι το κύριο σύνθημα ήταν “Οπλα στην Ισπανία”. Στη Γερμανία το παράνομο Κομμουνιστικό Κόμμα μοίραζε αντιναζιστικές προκηρύξεις.

1943 – Νέα Υόρκη. 50.000 με σύνθημα “Οι εργάτες για τη νίκη”.

1946 - Νέα Υόρκη. 50.000 με σύνθημα “Δώστε ανεξαρτησία στο Πόρτο Ρίκο”. Η Κορέα γιόρτασε την πρώτη της Πρωτομαγιά μετά την απελευθέρωση της από τους Ιάπωνες. Η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε επίσης στην Ινδία και στο Καράκας της Βενεζουέλας.

1948 – Στο Μπανγκόκ του Σιάμ γιορτάστηκε για πρώτη φορά, σε μια συγκέντρωση όπου πήραν μέρος 50.000 άτομα. Η κυβέρνηση της Αγγλίας απαγόρευσε τις πολιτικές πορείες στο Λονδίνο.

1950 – Η Πολωνία γιορτάζει για πρώτη φορά την Πρωτομαγιά σαν επίσημη γιορτή. Ένα εκατομμύριο Πολωνοί ξεχύνονται στους δρόμους της Βαρσοβίας.

1951 -Τεχεράνη. 30.000 διαδηλωτές. Νέα Υόρκη. Η επιτροπή για την Πρωτομαγιά κάνει έκκληση να “τερματιστεί η παράλογη αιματοχυσία στην Κορέα”.

1952 – Στο Σαντιάγο της Χιλής οι εργάτες ζητούν την εθνικοποίηση των ορυχείων χαλκού.

1953 – Στη Νέα Υόρκη απαγορεύτηκε η παραδοσιακή πρωτομαγιάτικη παρέλαση. Η επιτροπή για την Πρωτομαγιά υποστήριξε ότι διαδήλωσαν 25.000 άτομα, ενώ η “Νew York Times” έγραψε πως ήταν 5.000. Οι διαδηλωτές κρατούσαν πανό με τα συνθήματα:”Τερματίστε τον πόλεμο στην Κορέα!”, “Λευτεριά στους Ρόζενμπεργκ!”, “Αντίσταση στον Μακαρθισμό!”, “Βάλτε τέρμα στη βαναυσότητα της αστυνομίας ενάντια στους νέγρους και στους Πορτορικανούς!”.

1955 – Κούβα, Αβάνα. Παρά την απαγόρευση του δικτάτορα Μπατίστα, χιλιάδες εργάτες διαδηλώνουν. Γίνονται εκατοντάδες συλλήψεις.

1956 – Στην Κεϋλάνη (Σρι Λάνκα) η Πρωτομαγιά καθιερώνεται για πρώτη φορά σαν αργία με πλήρεις αποδοχές. Νέα Υόρκη, για τέταρτη συνεχή χρονιά δεν δίδεται άδεια για συγκέντρωση στη Γιούνιον Σκουέαρ. Παρ’ όλα αυτά συγκεντρώνονται 3.000 κρατώντας πλακάτ με τα συνθήματα: “Εβδομάδα 30 ωρών”, “Κατώτατο ημερομίσθιο 1,25 δολάρια”, “Ατομική ενέργεια για την ειρήνη, όχι για τον πόλεμο.”, “Κάτω οι φυλετικές διακρίσεις”.

1957 – Νέα Υόρκη. Μικρή συγκέντρωση. Συνθήματα κατά των πυρηνικών δοκιμών και όπλων.

1959 – Κούβα. Αβάνα. 500.000 διαδηλωτές, τέσσερα χρόνια μετά την νίκη της Κουβανέζικης Επανάστασης, με το σύνθημα “Πατρίδα ή θάνατος”.

1963 – Νέα Υόρκη, Γιούνιον Σκουέαρ. Μικρή διαδήλωση με τα συνθήματα: “Κάτω τα χέρια από την Κούβα”, “Κάτω οι φυλετικές διακρίσεις”.

1964 - Νέα Υόρκη, Γιούνιον Σκουέαρ. Το σύνθημα τώρα ήταν να τερματιστεί ο βρώμικος πόλεμος στο Βιετνάμ.

1966 - Σαϊγκόν. 5.000 Βιετναμέζοι διαδηλώνουν στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωσή τους με συνθήματα: “Σταματήστε τον πόλεμο γενοκτονίας στο Βιετνάμ”, “Οχι άλλες βόμβες”, “Εξω οι Αμερικάνοι”. Στον Καναδά γίνονται ογκώδεις εορτασμοί-διαδηλώσεις.

1974 - Η Πορτογαλία γιορτάζει την πρώτη της Πρωτομαγιά ύστερα από μισό αιώνα. Το ίδιο και η Ελλάδα, μετά την 7χρονη δικτατορία.

1977 – Τουρκία, Κωνσταντινούπολη. Στην πλατεία Ταξίμ γιορτάζουν χιλιάδες. 36 νεκροί, 300 τραυματίες.

1978 – Στη Μαδρίτη, τρία χρόνια μετά το θάνατο του Φράνκο, γιορτάζουν 300.000.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Από το Blogger.