Σαν Σήμερα...22 Φεβρουαρίου

1512   Πεθαίνει ο Φλωρεντιανός θαλασσοπόρος Αμέρικο Βεσπούκι, το όνομα του οποίου δόθηκε στην μόλις ανακαλυφθείσα από τον Χριστόφορο Κολόμβο ήπειρο της Αμερικής. Ο Βεσπούκι φέρεται ως ο πρώτος που ισχυρίστηκε ότι η ανακάλυψη του Κολόμβου δεν αφορούσε την Ασία (όπως θεωρούνταν ως τότε), αλλά μια άγνωστη νέα ήπειρο.

1788   Γεννιέται ο Γερμανός φιλόσοφος Αρτούρ Σοπενχάουερ, γνωστός για τον αθεϊστικό πεσιμισμό του και τη μεταφυσική ανάλυση της βούλησης.

1822   Η Νάουσα υψώνει τη σημαία της Επανάστασης. 

Παρά την ηρωική αντίσταση των κατοίκων της, υπέρτερες οθωμανικές δυνάμεις θα ανακαταλάβουν τη Νάουσα στις 13 Απρίλη, προχωρώντας σε σφαγές. 

Για τη συνεισφορά της στον αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους, η Νάουσα είναι η μόνη πόλη που φέρει τον τίτλο «ηρωική», με Βασιλικό Διάταγμα του 1955.

1841  Κηρύσσεται επανάσταση στα Σφακιά της Κρήτης.

Αφορμή στάθηκε η συνθήκη του Λονδίνου (17 Ιουλίου 1840), με την οποία η Κρήτη δεν αποκτούσε την ελευθερία της, αλλά επανερχόταν από την αιγυπτιακή κυριαρχία στην τουρκική.

1848   Η απαγόρευση ενός συμποσίου στο Παρίσι με θέμα την «καθολική ψηφοφορία» προκαλεί έντονες  αντιδράσεις, που μετατρέπονται σε επαναστατική εξέγερση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην ανατροπή της λεγόμενης «ιουλιανής μοναρχίας». 

Τα γεγονότα στο
Παρίσι λειτουργούν σαν σπινθήρας για το ξέσπασμα εξεγέρσεων σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

1857   Γεννιέται ο Γερμανός φυσικός Χάινριχ Ρούντολφ Χερτζ, που ασχολήθηκε κυρίως με την εκπομπή και λήψη ραδιοκυμάτων.

1921   Στη διάσκεψη των σοσιαλιστικών κομμάτων 11 χωρών στη Βιέννη (22-27/2/1921) ιδρύεται η Διεθνής Εργατική Ένωση των σοσιαλιστικών κομμάτων (γνωστή και ως 2½ Διεθνής). Το 1923, σε μια προσπάθεια δημιουργίας ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού πόλου – αντίβαρου στην 3η Κομμουνιστική Διεθνή, θα ενωθεί με την ανασυγκροτημένη 2η Διεθνή, συγκροτώντας τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

1931   Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» επιστολή των σιδηροδρομικών της ΕΣΣΔ προς τους Έλληνες συναδέλφους τους, όπου περιγράφουν τις κατακτήσεις τους και ζητούν επαφή μαζί τους.

1943  Στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα, με μπροστάρη την Ενιαία Μαθητική Νεολαία (που μια μέρα μετά συμμετείχε στην ίδρυση της ΕΠΟΝ) ξεκινά η απεργία των μαθητών με αίτημα να μην επιστρατευτούν οι γονείς και τ’ αδέλφια τους από τις δυνάμεις κατοχής που επιδίωκαν, με κάθε μέσο, να εξασφαλίσουν εργατικά χέρια για τα εργοστάσιά τους στη Γερμανία, ώστε να ενισχύσουν το μέτωπο κατά της Σοβιετικής Ένωσης.

 Η αποχή των μαθητών πέτυχε 100% και συνεχίστηκε και τις επόμενες ημέρες. Το κατοχικό υπουργείο Παιδείας, βλέποντας ότι δεν μπορεί με κανένα μέτρο (απειλές, τρομοκρατία κλπ.) να κάμψει τους μαθητές, αποφάσισε να κλείσει τα σχολεία «επ’ αόριστον». Οι μαθητές απαντούν με μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις του λαού και στις 25 Φλεβάρη θα έχουν τον πρώτο τους νεκρό που έπεσε από τις σφαίρες του κατακτητή, τον ΕΠΟΝίτη μαθητή του 5ου Γυμνασίου Αθηνών Γιάννη Δρακόπουλο. Την επομένη έγιναν διαδηλώσεις μαθητών που καταδίκαζαν τη δολοφονία, το φασισμό και τα σχέδια για επιστράτευση, ενώ οι ΕΠΟΝίτισσες μαθήτριες πήγαν συντεταγμένες στο σπίτι του νεκρού συντρόφου τους, στην οδό Ερεσού, την οποία και μετονόμασαν σε οδό Γιάννη Δρακόπουλου.
Οι μαθητικές κινητοποιήσεις κατά της φασιστικής επιστράτευσης θα κορυφωθούν με την τεράστια διαδήλωση στις 5 Μάρτη του 1943.

Μια κινητοποίηση που έφερε τη νίκη, αφού ο εχθρός εγκατέλειψε τα σχέδιά του για επιστράτευση και μέχρι το τέλος της κατοχής δεν ξαναεπιχείρησε να τα επαναφέρει.

 1948   Η εργατική τάξη της Τσεχοσλοβακίας με τους συμμάχους της μετατρέπουν την κρίση που δημιουργήθηκε με αφορμή την αποχώρηση των αστών από την κυβέρνηση και το Εθνικό Μέτωπο σε πάλη για το πέρασμα στο σοσιαλισμό. 

Στις 9/5/1948 ψηφίστηκε νέο Σύνταγμα που ανακήρυσσε την Τσεχοσλοβακία Λαϊκή Δημοκρατία.

1956   Πεθαίνει ο νομικός και πολιτικός Αλέξανδρος Σβώλος. 

Ο Α. Σβώλος διετέλεσε Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) και κατόπιν υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου (στην οποία μετείχε και το ΕΑΜ). 

Παραιτήθηκε, μαζί με τους υπόλοιπους υπουργούς του ΕΑΜ, παραμονές του Δεκέμβρη του 1944.  Λίγο καιρό αργότερα, αποπέμφθηκε και από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. 

Από το 1945 έως το 1953 διατέλεσε πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος - Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (ΣΚ-ΕΛΔ) και, μετά τη συγχώνευση του κόμματος αυτού με το Δημοκρατικό Κόμμα, διετέλεσε πρόεδρος του ενιαίου Δημοκρατικού Κόμματος του Εργαζομένου Λαού (1953–1956). 

Το 1950 εκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης, όπως επίσης συνέβη και στις εκλογές του 1956. Ωστόσο, πέθανε μόλις τρεις ημέρες μετά τη δεύτερη εκλογή του.

1961   Το Πανεπιστήμιο της Φιλίας των Λαών στη Μόσχα ονοματίζεται «Πατρίς Λουμούμπα», προς τιμήν του Κονγκολέζου αγωνιστή, που πάλεψε για την ανεξαρτησία της χώρας του από το Βέλγιο.

Ο Λουμούμπα, που στη διάρκεια της σύντομης πρωθυπουργίας του επιχείρησε την προσέγγιση με την ΕΣΣΔ, δολοφονήθηκε από το καθεστώς Τζόζεφ Μομπούτου που πραξικοπηματικά (και με την υποστήριξη του Βελγίου και των ΗΠΑ) ανέτρεψε τη δημοκρατική κυβέρνηση του Κονγκό.

1973   Πεθαίνει η ηθοποιός Κατίνα Παξινού, βραβευμένη μεταξύ άλλων το 1944 με το βραβείο Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο έργο «Για ποιον χτυπά η καμπάνα» και το 1949 με το Βραβείο Κοκτό στο Φεστιβάλ Μπιάριτς για την ερμηνεία της στην ταινία «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα».

1973   Συγκρούσεις φοιτητών και αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη, γίνονται 20 συλλήψεις. 175 καθηγητές της Οξφόρδης διαμαρτύρονται έντονα για τα μέτρα βίας της χούντας κατά των Ελλήνων φοιτητών.

1986  Το Τριμελές Εφετείο Πειραιά αθωώνει τους πέντε φύλακες που πρωτόδικα θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την τραγωδία της Θύρας 7 και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 10 ετών

1989  Θεσμοθετείται το νέο βραβείο Ωνάση με το όνομα «Δελφοί» για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.