Συνέντευξη

Συνάδελφοι, μέσα από την ιστοσελίδα μας, που την θεωρούμε φωνή μας και βασικό εργαλείο επικοινωνίας και ενημέρωσης των εργαζομένων του κλάδου μας για  εργασιακά ζητήματα και όχι μόνο, θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε και την εμπειρία από τη δράση άλλων Σωματείων που πραγματικά δεν έχουν υποστείλει τη σημαία της αντίστασης. 

Θέλουμε με αυτόν τον τρόπο να δείξουμε
ποιός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθούν εργαζόμενοι και συνδικαλιστές, με βάση πάντα τα συμφέροντα μας.

Θέλουμε οι εργαζόμενοι να πρωταγωνιστήσουν 

στη μάχη της Σύμβασης!

Ακολουθεί συνέντευξη του Προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στα Πρακτορεία Τύπου Αττικής, Παναγιώτη Κατάρα:

 

-- Τι αιτήματα προβάλλετε για την Κλαδική Σύμβαση και τι στάση κρατάει η εργοδοσία στα δύο Πρακτορεία;

-- Τα αιτήματα της ΣΣΕ που διεκδικούμε, αφορούν στη διατήρηση τουλάχιστον των δικαιωμάτων που ίσχυαν με την τελευταία Σύμβαση, η οποία έληξε στο τέλος του 2009. Τα δύο Πρακτορεία, η «ΕΥΡΩΠΗ» και το «ΑΡΓΟΣ», τηρούσαν αυτήν τη Σύμβαση μέχρι το φθινόπωρο του 2013, οπότε με κοινή τους ανακοίνωση μας ενημέρωσαν ότι διατηρούν το δικαίωμα να περικόψουν μισθούς και επιδόματα.

Η «ΕΥΡΩΠΗ» προχώρησε σε μονομερείς και αυθαίρετες περικοπές, που μεταφράζονται σε μειώσεις 10-15%. Παρά το γεγονός ότι τα δύο Πρακτορεία θέλουν να παρουσιάζονται ως ανταγωνιστές, είναι φανερό ότι ακολουθούν κοινή γραμμή και τα «βρίσκουν» μια χαρά όταν πρόκειται να χτυπήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η «ΕΥΡΩΠΗ» έχει αναλάβει το ρόλο του «λαγού». Είμαστε σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσει και το «ΑΡΓΟΣ», χρησιμοποιώντας το επιχείρημα του ανταγωνισμού και του «εργατικού κόστους», όπως αυτοί ονομάζουν τους μισθούς μας.

Πολύ συχνά παρατηρούμε να μετακινούνται έντυπα από το ένα Πρακτορείο στο άλλο, «παιχνίδι» που χρησιμοποιούν οι εκδότες για να εντείνουν την ανασφάλεια στους εργαζόμενους, σπρώχνοντάς τους στην «εθελούσια αποχώρηση» ή να αποδεχτούν τη λογική του «μικρότερου κακού» σε ό,τι αφορά τις περικοπές σε μισθούς και δικαιώματα.

Η διεκδίκηση υπογραφής ικανοποιητικών ΣΣΕ, έχει και μία πρόσθετη δυσκολία. Προκύπτει από τη στάση των εργοδοτικών συνδικαλιστικών ηγεσιών, που ρίχνουν νερό στο μύλο της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, συμμετέχουν σε «κοινωνικούς διαλόγους», σπέρνουν αυταπάτες για δήθεν «κοινά συμφέροντα» εργαζόμενων και εργοδοτών και υπογράφουν ΣΣΕ που διαλύουν ό,τι εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει όρθιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπογραφή ΣΣΕ στους ξενοδοχοϋπαλλήλους από την Ομοσπονδία τους, που διευρύνει - μεταξύ άλλων - το χτύπημα στο 8/ωρο.

Σε αυτές τις συνθήκες αναδεικνύεται η σημασία της υπογραφής ΣΣΕ. Εκεί προσπαθήσαμε να κατευθύνουμε το βάρος του αγώνα μας, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για την αξία της υπογραφής Σύμβασης και πως αυτή θα βάλει εμπόδια στις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Είναι σίγουρο ότι όσο οι εργαζόμενοι είναι στις επάλξεις, τόσο πιο δύσκολο είναι για τους εκδότες να επιβάλλουν νέα μέτρα σε βάρος τους.

-- Εκτός από τη Σύμβαση, βλέπουμε κινητοποιήσεις για δεδουλευμένα, απολύσεις κ.ά. Τι κατάσταση αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις του κλάδου;

-- Ο κλάδος είναι από αυτούς που «χτυπήθηκαν» περισσότερο από την κρίση, ως αποτέλεσμα της άναρχης ανάπτυξης που προηγήθηκε στο πλαίσιο του καπιταλισμού. 

Οι εφημερίδες ήταν και είναι βασικό εργαλείο χειραγώγησης της σκέψης των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκδότες είναι και εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλοεργολάβοι, καναλάρχες. Δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο. 

Από τα Μέσα που κατέχουν προωθεί ο καθένας τα δικά του συμφέροντα και όλοι μαζί υπερασπίζονται το γενικό συμφέρον της τάξης τους.

Τώρα οι εκδότες χρησιμοποιούν στο έπακρο τους αντεργατικούς νόμους της κυβέρνησης και «κόβουν», όπου μπορούν, μισθούς, απολύουν εργαζόμενους ή κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, αφήνοντάς τους απλήρωτους για πολλούς μήνες. 

Ηδη ο κλάδος «μετράει» πάνω από 2.000 απολυμένους, δεκάδες επιχειρήσεις έχουν βάλει λουκέτο, αυξάνει η απλήρωτη εργασία.

Αυτήν τη στιγμή σε κινητοποιήσεις βρίσκονται, εκτός από τους εργαζόμενους στα Πρακτορεία Τύπου, οι εργαζόμενοι της «Βιβλιοσυνεργατικής», που είναι απλήρωτοι επί 4,5 μήνες, οι εργαζόμενοι στη «ΒΙΣ» του ομίλου Φιλίππου στο Βόλο, που τους επιβλήθηκε μείωση επιδομάτων.

Εδώ φαίνεται η σημασία της αλληλεγγύης και του συντονισμού, που πρέπει να αναπτύξουμε στο μέγιστο βαθμό οι εργαζόμενοι. 

Στον Κλάδο μας, ουσιαστικό ρόλο για την οργάνωση αυτού του αγώνα παίζει η ταξική Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου.

Εχουμε και θετικά παραδείγματα από τη δράση των εργαζομένων ενάντια στις εργοδοτικές αξιώσεις. 

Οπως στη «ΣΟΦΤΕΞ», από τον χώρο του Χαρτιού, που έχει ΣΣΕ σε ισχύ, χωρίς απώλεια κεκτημένων και τώρα οι εργαζόμενοι οργανώνουν τον αγώνα για την υπογραφή νέας. 

Αλλο παράδειγμα είναι η βαθυτυπία «Αφοί Βλάχου», όπου οι εργαζόμενοι απάντησαν οργανωμένα στις εργοδοτικές απαιτήσεις για μειώσεις μισθών και τις απέκρουσαν.

Οπου οι εργαζόμενοι έπεσαν στην παγίδα του «μικρότερου κακού» ή ταύτισαν τα συμφέροντά τους με αυτά των εργοδοτών, το αποτέλεσμα ήταν να μείνουν απλήρωτοι αλλά και να χάσουν τη δουλειά τους. 

Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα στην «Ελευθεροτυπία», στην «ΙΜΑΚΟ«, στον «Λυμπέρη», στο «ΑΛΤΕΡ» και αλλού.

-- Υπάρχει συμμετοχή των εργαζομένων στη διεκδίκηση της υπογραφής ΣΣΕ; Συμμετέχουν νέες δυνάμεις;

-- Οπως είπα και προηγούμενα, από το φθινόπωρο και μετά βρισκόμαστε σε κινητοποιήσεις. 

Εγιναν δύο 24ωρες απεργίες και πάρα πολλές στάσεις εργασίας, που συνοδεύτηκαν από Γενικές Συνελεύσεις και συγκεντρώσεις μέσα στους χώρους δουλειάς. 

Η συμμετοχή των εργαζομένων ήταν περισσότερο από ικανοποιητική. Το ΔΣ του Σωματείου κάνει προσπάθεια να προετοιμάσει τους εργαζόμενους για έναν αγώνα σκληρό και με διάρκεια. 

Οτι δεν περισσεύει κανείς και ότι πρέπει να πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια τους.

Προσπαθούμε μέσα από μαζικές διαδικασίες, από Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, περιοδείες στους χώρους δουλειάς, να παίρνονται αποφάσεις για την οργάνωση και συνέχιση του αγώνα. Δημιουργήθηκε απεργιακή επιτροπή από όλους τους χώρους δουλειάς, εξέλιξη που έδειξε τη σημασία της κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Μέσα στη μάχη της απεργίας οι εργαζόμενοι είχαν την ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για το ποιον έχουν απέναντί τους, βλέποντας τους εργοδότες και τα τσιράκια τους αλλά και το κράτος με τα ΜΑΤ στην υπηρεσία των εκδοτών. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εφημερίδες «έβγαιναν» ανάμεσα από τις ασπίδες των ΜΑΤ, που κινούνταν με τις εντολές των προϊσταμένων των Πρακτορείων.

Είδαν όμως και ποιος ήταν δίπλα τους: 

Το ταξικό κίνημα, η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου, τα σωματεία του κλάδου, όπως και σωματεία και Ομοσπονδίες με ταξικό προσανατολισμό από άλλους κλάδους. 

Σε αυτόν τον αγώνα αναδείχτηκαν νέες δυνάμεις, αφού συνάδελφοί μας, που μέχρι τότε κρατούσαν στάση αναμονής, στάθηκαν δίπλα στους συναδέλφους τους στις απεργιακές φρουρές και πήραν ενεργό μέρος στην καλύτερη οργάνωση του αγώνα.

-- Τι σχεδιάζει το Σωματείο από εδώ και πέρα;

Εχουμε ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία για την υπογραφή νέας ΣΣΕ. 

Σε αυτήν τη διαδικασία προσπαθούμε να εντάξουμε όλους τους συναδέλφους, να μην είναι η υπογραφή της υπόθεση μόνο του ΔΣ. 

Σχεδιάζουμε περιοδείες και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς, όπου θα συζητηθούν οι επόμενες κινητοποιήσεις. 

Παράλληλα, συντονιζόμαστε με την Ομοσπονδία μας, με το ταξικό κίνημα, προκειμένου να δώσουμε από καλύτερη θέση τη μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ.

Στην προσπάθεια αυτή θέλουμε να εντάξουμε και τους εργαζόμενους στα Πρακτορεία Τύπου που προσφέρουν εργασία μέσω άλλου εργοδότη. 

Είναι ένα ακόμη «κόλπο» των εκδοτών, για να χτυπούν πιο αποτελεσματικά τα δικαιώματα όλων των εργαζόμενων στον κλάδο. 

Στο χώρο δραστηριοποιούνται εργολάβοι με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, με πενιχρούς μισθούς και χωρίς ασφάλιση. 

'Η μέσω των κοινών εταιρειών των δύο Πρακτορείων, που έχουν εργαζόμενους χωρίς ΣΣΕ.

Ηδη έχει δρομολογηθεί η αλλαγή του καταστατικού, ώστε να δίνει τη δυνατότητα να εντάξουμε και αυτούς τους εργαζόμενους στο Σωματείο μας. 

Μέχρι τότε τους καλούμε να πορευτούμε σε κοινούς αγώνες, αφού τα προβλήματα είναι κοινά.

Μόνιμα στον προσανατολισμό μας έχουμε να αποκαλύπτουμε την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που χρησιμοποιούν οι δύο εταιρείες, για να εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους στις λογικές της «κοινωνικής συναίνεσης» και των δήθεν κοινών συμφερόντων ανάμεσα σε αφεντικά και εργάτες. 

Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, προσπαθούν να «περάσουν» στους εργαζόμενους την αίσθηση ότι βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους.

Στην πραγματικότητα, είναι μονοιασμένοι απέναντι στους εργαζόμενους. 

Αναφέραμε προηγούμενα την κοινή ανακοίνωσή τους για την περικοπή των επιδομάτων αλλά δεν είναι μόνο αυτό. 

Εχουν κοινές επιχειρήσεις στη διακίνηση του Τύπου, στη λιανική πώληση αλλά και στην εκτυπωτική βιομηχανία. 

Πραγματοποιούν κοινά δρομολόγια και μέχρι πριν λίγο καιρό συστεγάζονταν σε κοινούς χώρους.

Σε κάθε περίπτωση, εμείς οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. 

Η ματαίωση ή η αναβολή ενός αντεργατικού μέτρου και η όποια κατάκτηση δε σημαίνει ότι ο καπιταλισμός θα γυρίσει πίσω, στην εποχή που έκανε παραχωρήσεις κάτω και από δική μας πίεση. 

Η ανάπτυξη που τάζουν, θα χτιστεί πάνω στις στάχτες των δικών μας δικαιωμάτων.

Σήμερα είναι ανάγκη να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα. 

Να οικοδομηθεί η Λαϊκή Συμμαχία, για να σταματήσει ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός να σέρνει το κίνημα πίσω από τα αφεντικά και τη μια ή την άλλη κυβέρνηση. 

Να γίνει στόχος της εργατικής πάλης η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.